[Strona główna] [Wstęp] [Rozdział 1.] [Rozdział 2.] [Rozdział 3.] [Zakończenie] [Literatura]
Marcin Wiatrów
Zakończenie
I tak kończymy naszą wędrówkę po świecie narodowego katolicyzmu, ze świadomością, iż pomnożyliśmy raczej pytania niż odpowiedzi. Tyleż było to zmaganie z przedmiotem badań, co z własnymi wobec niego uprzedzeniami. Bo i narodowy katolicyzm nie pozwala na obojętne wobec niego przejście. Również opisująca go socjologia powinna wyzbyć się ambicji, by zająć pozycję bezstronnego obserwatora. Jej twierdzenia o naturze społecznej rzeczywistości zbyt często pozostają w jaskrawej sprzeczności z poglądami heroicznych (bo i wróg potężny) obrońców współczesnych Okopów Św. Trójcy. Przy okazji wychodzi na jaw jak przeszacowane są różnice wewnątrz samej socjologii. Skonfrontowana z podmiotem spoza pola naukowego, pokazuje nam jedno, dość wyraźne oblicze.
Osią i metodą swojej pracy uczyniłem demistyfikację, wierząc, iż nie jest ona jednoznaczna z pejoratywną oceną obiektu swoich badań. Starałem się pokazać, że tradycja jakiej broni narodowy katolicyzm niewiele ma wspólnego z łanami zbóż czy szlacheckim kontuszem. Tworzy ją raczej świat nowoczesny w znaczeniu jakie nadaje mu socjologia. W istocie fenomen narodowego katolicyzmu proponuję ująć, świadom uproszczenia, jako wyraz napięć pomiędzy utrwalonym światem społeczeństwa przemysłowego a ciągle jeszcze niejednoznacznym w swoim kształcie światem ponowoczesnym. Tradycja pełni tu tylko rolę zmitologizowanego fetyszu. A może właśnie nie? Może jest naturalnym buntem umysłu, który nie godzi się na świat rozkawałkowany i sięga po inspiracje do przeszłości.
[Strona główna] [Wstęp] [Rozdział 1.] [Rozdział 2.] [Rozdział 3.] [Zakończenie] [Literatura]
Copyright © Marcin Wiatrów. All Rights Reserved
Przedruk w jakiejkolwiek formie i w jakimkolwiek języku materiałów zawartych na tej stronie bez zgody autora jest zabroniony.
Data ostatniej aktualizacji: 18.05.2002