Metody propagandowe RM
Metody propagandowe można podzielić (za "Historią propagandy" Olivera Thomsona) na racjonalne,
częściowo racjonalne i emocjonalne. Podział ten przypomina inny, na propagandę białą, szarą i czarną, ale te dwa
podziały się nie pokrywają i są niezależne od siebie. Odcień szarości propagandy ma określać stopień opierania się na
faktach, a zarówno metody racjonalne, jak emocjonalne mogą posługiwać się równie dobrze faktami jak zmyśleniami. Zwykle
czarna propaganda, grająca na emocjach nie występuje sama i ma pewną domieszkę propagandy racjonalnej i częściowo
racjonalnej, choćby z powodu trudności utrzymania przez cały czas tego samego tonu, a również dla uwiarygodnienia tych
bardziej emocjonalnych, a mniej opartych na faktach przekazów.
Propaganda racjonalna polega na wyborze (tendencyjnym lub nie) faktów i logicznym argumentowaniu. RM
stosuje metody propagandy racjonalnej w połączeniu z innymi metodami.
Propaganda w części racjonalna wg American Institute of Propaganda Analyzis (za Thomsonem) to: ataki
osobiste, oddziaływanie na wyobraźnię, gloryfikacja, "stanowisko przeciętnego obywatela", szerokie wykorzystywanie pojęć
o konotacji negatywnej i gładkich ogólników (glittering generalities).
Propaganda emocjonalna to wywoływanie nienawiści, strachu, posługiwanie się wiarą religijną, opieranie
się na uprzedzeniach rasowych. Inne środki to muzyka, tłumne zgromadzenia, mgliste obietnice. Apogeum propagandy
emocjonalnej jest "pranie mózgu". To prosta technika polegająca na "wprowadzeniu słuchaczy w stan wściekłości,
desperacji, krańcowej frustracji, by potem zaoferować im łatwe wyjście z tragicznej sytuacji - oczywiście zgodne z ich
[propagandystów] programem i hasłami".
Poniżej niektóre przykłady technik propagandowych RM:
- manipulacja słowami
- wyzwiska
Połączenie osoby lub idei z symbolem negatywnym. Propagandysta używający tej techniki ma nadzieję, że odbiorca
odrzuci tę osobę lub ideę na podstawie negatywnego symbolu, zamiast szukać dostępnych informacji. Wyzwiska mogą
być mniej lub bardziej subtelne. Przykłady:
LPR - faszyści,
PZPR - Stalin - naziści,
Mazowiecki i Miller - zdrajcy,
liberalizm - brak nakazów moralnych,
działacze komunistyczni z LPR,
kundle,
LPR - agenci,
demokracja - nie ma moralności,
uniwersytety - zło i absurd,
władze prześladują rodziny,
inne religie godzą w dobro,
angielski językiem nieludzkim,
Europa - świat bez wartości.
- gładkie ogólniki
Słowa, które są ważne dla wielu ludzi, ale często znaczą co innego dla różnych osób. "Odwrotne
wyzywanie" - łączenie osób i idei z pojęciami nacechowanymi pozytywnie:
ułatwienia dla przedsiębiorstw rodzinnych,
dobro nie jest krzykliwe,
zepsute tkanki zastąpić materiałem zdrowym,
cywilizacja życia,
jedyną cywilizacjąjest cywilizacja chrześcijańska,
ziemia - matka,
radio służy.
- eufemizmy
Czasem w propagandzie zamiast rozbudzania emocji jest potrzebne ich stonowanie. Można się w tym celu
posłużyć eufemizmami albo w celu złagodzenia wymowy faktów negatywnych dla propagandysty albo tworząc
własny język, który pozwoli wyrazić radykalne poglądy w łagodny sposób:
antysemityzm o. Kolbego - integracja społeczna,
"Protokoły mędrców Syjonu" - są takie grupy.
- fałszywe skojarzenia
- przeniesienie
Podłączanie się pod pojęcia ogólnie szanowane. Klasyczne przykłady to kościół, naród i nauka. Przykłady
z RM:
naród przemawia przez RM,
my - boży ład, królestwo Chrystusa i cywilizacja życia.
- świadectwo
Wykorzystywanie osób, które mogą mieć zaufanie społeczne lub są popularne do potwierdzania poglądów
propagandysty, mimo że dana osoba wyróżniła się szczególnymi talentami w zupełnie innej dziedzinie. RM
nie udaje się zdobyć zbyt wielu takich osób do swoich kampanii propagandowych, posługuje się każdym
profesorem, który się nawinie pod rękę. I tak np. długi wykład o utopiach wygłaszał kilka razy prof. H.
Kiereś, z zawodu historyk sztuki. Stwierdzenia zawarte w tych wystąpieniach na trwałe weszły do
repertuaru RM, zwłaszcza stwierdzenie, że anarchizm, komunizm, liberalizm, faszyzm i nazizm to tylko
odmiany socjalizmu. Inne osoby wykorzystywane w ten sposób to kilkoro piosenkarzy.
- środki specjalne
- zwykli ludzie
Typowy sposób na zdobycie zaufania społecznego to odcinanie się od zepsutych elit i przedstawianie się
jako "zwykły człowiek":
skorumpowane elity,
dyktat elit,
fałszywa skromność.
- większość
Wszyscy tak myślą, wszyscy tak robią - apelowanie do instynktu stadnego i konformizmu, najlepiej przy
użyciu różnych rodzajów mediów. W przypadku grupy radykalnej trudno przekonywać, że jest większością,
ale dla zdolnego propagandysty nie ma rzeczy niemożliwych - o. Rydzyk 4 XII 2002 ogłosił, że ma 10 mln
słuchaczy. Budowaniu pozornej większości służy też zamknięcie się na media prezentujące inne poglądy.
Bo to słudzy szatana i obcego kapitału. Po każdych wyborach jest mowa o ich sfałszowaniu - w domyśle:
takie wyniki są niemożliwe, bo wszyscy Polacy-katolicy, czyli 99 % narodu, są za nami.
RM słucha kilkanaście milionów,
słucha pół świata.
- strach
Ta metoda opiera się na dwóch filarach: pobudzenia strachu i zaoferowania rozwiązania, które uchroni
przed niechybną zgubą:
coraz większy spisek,
FBI wiedziało o planach ataku na WTC,
zostanie zamordowanych ponad 20 mln. Polaków,
będzie czystka rasowa,
tajne organizacje chcą wymordować Polaków,
UE upadnie, u nas - ludobójstwo,
polskie dzieci będą zboczeńcami,
chrześcijaństwo tylko kiedy upadnie cywilizacja zachodnia,
Niemcy mają w konstytucji pretensje do naszych ziem,
wrogowie chcą zniszczyć Polskę i Kościół,
precyzyjnie zaplanowana ilość biednych,
świat w rękach demonów.
- nadużycia logiki